ความหมายของคำว่า rabbit ในภาษาไทย รากศัพท์ คำอุปสรรค การแปล คำพ้อง คำตรงข้าม วลี และตัวอย่างประโยค

🎧 การออกเสียง

🔈การออกเสียงแบบอเมริกัน: /ˈræbɪt/

🔈การออกเสียงแบบอังกฤษ: /ˈræbɪt/

คำนาม (n.)：สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มีหูยาว หัวกะโหลก ขายาว ตากลม ตามปกติมีขนสีขาว ดำ หรือน้ำตาล อาศัยอยู่ในที่ร่มรื่น
ตัวอย่าง: The rabbit hopped across the field. (กระต่ายกระโดดข้ามทุ่งนา.)

รากศัพท์: มาจากภาษาละติน 'cuniculus' ซึ่งหมายถึงอุโมงค์หรืออุโมงค์ของกระต่าย

คิดถึงการเล่นกีฬา 'rabbit hunting' หรือการทำความรู้จักกับสัตว์ที่น่ารักแบบกระต่าย

คำพ้องความหมาย:

คำตรงข้าม:

คำนาม: The children were delighted to see the fluffy rabbits at the petting zoo. (เด็ก ๆ ดีใจที่ได้เห็นกระต่ายขนสันหลังที่สวนสัตว์ที่นักเล่นจับ.)

เรื่องราวภาษาอังกฤษ:

Once upon a time, there was a clever rabbit who always outsmarted the fox. The rabbit's quick thinking saved the village from many troubles.

เรื่องราวภาษาไทย:

เมื่อก่อน มีกระต่ายฉลาด ที่มักจะเอาชนะจิตรกรรมของหมาป่า ความคิดรวดเร็วของกระต่ายช่วยเหลือหมู่บ้านจากปัญหาหลายอย่าง.